Surfen Olympische Spelen 2024

Surfen op de Olympische Spelen 2024 in Parijs

Op deze pagina lees je alles over het surfen op de Olympische Spelen 2024 in Parijs. Onder andere worden de Olympische regels uitgelegd en lees je meer over de unieke locatie waar het surfen tijdens de Olympische Spelen 2024 plaatsvindt. Verder geven we meer informatie over de geschiedenis van het surfen en alle onderdelen.

Surfen de grondlegger van vele andere boardsporten

Als eerste een kleine introductie over het ontstaan van deze geweldige sport. Het surfen (of golfsurfen) is de grondlegger van vele andere boardsporten. In Engeland wordt het ook wel ‘surf riding’ genoemd. Omdat je als het ware rijdt op de golven. Bij surfen van de kracht van de golven gebruik gemaakt, atleten liften als het ware mee op de golven. De sporten die van het surfen zijn afgeleid maken gebruik van andere elementen. Denk hierbij aan; windsurfen, wakeboarden, snowboarden en skateboarden.

Surfen is al te zien sinds de 15e eeuw in Hawaï. De surfsport ontwikkelde zich daar in rap tempo en bloeide enorm op. Er kwamen verschillende soorten surfboarden op de markt. Dit maakte het aantrekkelijker voor een breder publiek. Het duurde eventjes, maar ook het wedstrijdsurfen kwam op gang. De internationale surffederatie werd in 1976 opgericht. Deze federatie organiseert elk jaar een tour voor de wereldkampioenschappen.

Regels Olympisch surfen

De surfers moeten trucs laten zien. Hierbij maken ze gebruik van de golfen. De uitgevoerde trucs worden beoordeeld door een jury. De jury bestaat uit 5 mensen, deze beoordelen de totaliteit van de atleten.

De punten waar de jury van de Olympische spelen op let;

• type truc
• moeilijkheidsgraad
• variatie
• snelheid
• kracht
• vloeiendheid (de flow)

De surfcompetitie wordt in rondes gehouden. Hierbij moeten atleten de eerste rondes doorkomen. Daarop volgen er hoofdrondes. In deze hoofdrondes gaan de winnaars uit de éérste ronde tegen elkaar surfen. Uiteindelijk leidt dit tot finales en wordt er een Olympisch kampioen aangewezen. Tot slot is er voor dit onderdeel een gouden, zilveren én bronzen medaille gereserveerd.

Afhankelijk van de weersomstandigheden, worden er heats (rondes) van 30 minuten gehouden. Binnen dit half uur mogen de atleten een maximum aantal golven rijden. Op de Olympische Spelen van Tokio waren dit 25 golven.

Unieke locatie surfen Olympische Spelen 2024

In 2024 zullen de surfwedstrijden op Tahiti plaatsvinden! De keuze voor Teahupo’o (kustplaats van Tahiti) is een mooie gelegenheid om het Franse Erfgoed te promoten. Tahiti is bij uitstek een van de beste surfplekken op de wereld. Gezien deze rijkdom bij Frans-Polynesië hoort is het dan ook een slimme keuze dit onderdeel van de Olympische Spelen hier te organiseren.

Tahiti is een eiland dat in de Stille Zuidzee ligt. Met Parijs op 15.000 kilometer afstand, en een tijdsverschil van twaalf uren, is deze toevoeging een spektakel voor zowel organisatie als deelnemer. Het kustplaatsje Teahupoo staat bekend om zijn spectaculaire en krachtige golven. Het is een erg populaire plaats onder de surfers.

Geschiedenis Olympisch surfen

Het was al vroeg bekeken dat surfen een Olympische moest worden. In de jaren twintig begonnen legendes als Duke Kahanamoku campagne te voeren om surfen op het Olympische programma te krijgen. Kahanamoku, drievoudig Olympisch kampioen in zwemmen, had ook een buitengewoon talent voor het surfen.

Deze acties zorgden voor weinig beweging. Het heeft een tijdje geduurd, maar in 2020 stond het surfen dan eindelijk op de Olympische planning. Gaststad Tokio had hierin de primeur. Het spektakel van de golfsurfers was in Ichinomiya, dat ligt zo’n 65 km ten oosten van de stad. De golven zijn daar waanzinnig en daarbij een omgeving om bij weg te dromen.

Hier streden 20 mannen en 20 vrouwen om de Olympische titel. Bij de mannen won de Braziliaanse Italo Ferreira goud. Carissa Moore ging er bij de vrouwen met de gouden medaille vandoor. Ze werkte mee aan een minidocumentaire waarin de Amerikaanse op zoek gaat naar de perfecte golven. Daarbij krijg je een kijkje in een deel van haar persoonlijke leven. De documentaire was in 2019 voor het eerst te zien maar is tot op de dag van vandaag nog altijd even populair.